Dit min of meer eerste projectje is ontstaan na een paar maanden dat ik thuis zat met een burn-out. Ik had nergens energie voor en wat ik ook deed, met een uurtje was ik moe. Toch wilde ik graag onderzoeken wat mij energie gaf en wat ik leuk vond om te doen.
In mijn vaders schuur vond ik onderin een lade een oud knipmes dat van opa was geweest. Het mes zag er niet meer uit en was behoorlijk gehavend. Ook het lemmet had zoveel krassen door het vele slijpen van opa. Helaas had hij niet zoveel kunde met het slijpen, zoals je kan zien op de foto :)
lospeuteren
Hoe krijg je nu zo'n mes uit elkaar dacht ik. Heel voorzichtig de geklonken messing pinnetjes eruit wippen of wegslijpen. He, verdorie, de houten handvaten zijn ook gebroken! Die had ik graag willen hergebruiken. Nou ja, dan maak ik daar ook nieuwe voor.
De messing einddelen bleken niet massief te zijn maar flinterdunne versiering en gesoldeerd. Misschien is het fraaier om de handvaten helemaal van hout te maken. Eerst maar eens alles in een badje met azijn doen en een nachtje laten staan om te ontroesten. Dan kijken we wel verder.
heel veel schuren
Het lemmet was in zeer slechte staat en hoe moet ik nu al die krassen eruit krijgen? Heb daar totaal geen ervaring mee. Gewoon proberen dan maar he? Met nat schuurpapier, eerst met een 400 korrel en dan 800 en als laatste 1200. Tjonge, dat kostte me heel wat geduld en tijd zeg! Ten slotte op de kolomboor met een polijst-tol van linnen.
nieuwe handvaten
Het binnenwerk van dit knipmes heeft een mechaniek om het lemmet te vergrendelen en naar buiten te klappen. Dit was uitgefreesd in het hout. Tja, hoe krijg ik dat nu voor elkaar? Als hout heb ik een stammetje gevonden van Taxus, erg mooie structuur, maar wel beetje oppassen met stof, want taxushout kan best irritaties geven. Met een dremeltje heb ik heel voorzichtig de sleuf eruit gehaald waar het mechaniek in moest passen. Het moeilijkste was nog de sluiting rondom de knop, teveel weghalen en er ontstaat teveel ruimte voor stof en vuil om binnenin te komen. Te strak en die knop doet 't niet...
Zo, en dan nu passen van alle delen met (jaja) spijkertjes. Daarna afwerken en nieuwe messing pennen maken die de delen aan elkaar klemmen. Ik wilde deze messing look behouden daar die op het origineel ook zo was. Alleen dan wel vlak afgewerkt met het hout. Aangezien ik geen draaibankje heb, moest het dus op de kolomboor met een heel klein vijltje.
Nu kon alles gemonteerd worden en voor de zekerheid heb ik de handvaten ook maar met twee-componenten lijm verlijmd.
eindresultaat
Erg blij ben ik met het resultaat van dit eerste project. Het gaf mij inderdaad inzicht in mijzelf dat ik met de handen werken erg leuk vind. Hoe mooi is het dat je van iets ouds dat onderin de la blijft liggen een sierraad kan maken?
Reactie schrijven
Wendy (donderdag, 15 juli 2021 03:03)
Knap gedaan
Anne (maandag, 28 november 2022 11:28)
Hai Robin, Het was leuk om je verhaal over opa's knipmes weer te lezen! Wat een geduld en een liefde is er in dit project gestopt en te voelen. Ben erg benieuwd naar je volgende blog...... :~)